مواد پوششهای پودری

کتاب راهنمای کاربران رنگهای پودری-چرا پوشش پودری

فصل اول

چرا پوشش پودری؟

کاربرد پوشش پودری بعنوان فرآیند پایانی،مشخصا در چندسال اخیر رشد کرده است.

بسیاری از مهندسین پوششها بسمت پوشش پودری تغییر جهت داده اند تا بتوانند پوششهای با کیقیت بالا تولید کنند .

این مساله علاوه بر افزایش تولید ،شکستن قیمت و انجامدادن کار،با افزایش فشارهای زیست محیطی همراه می باشد.

ادامه رشد تکنولوژیکی این پوشش در حال شکستن قفل موانعی میباشد.

باعث مخفی ماندن قابلیت رشد این پوشش در بازارها شده است.

در حقیقت پوششهای پودری در برگیرنده ۱۵ درصد بازار مواد پوشش می باشند.

این در حالی است که مستقیما با بازارهای پوششهای مایع رقابت میکنند.

این صنعت بیشتر از ۱۰ درصد کل بازار صنایع تکمیلی موجود در آمریکای شمالی را تحت پوشش قرار داده است.

باآیین نامه های جدید زیست محیطی در مورد انتشارآب و هوا و مصرف ضایعات،حرکت ازسوی رنگ مایع به سمت رنگ پودری متداولتر و عمومی تر شده است.

رنگهای مایع برای اینکه بر روی سطح جاری شوند به حلال نیاز دارند.

حلال ها نیاز به خارج شدن ،تصفیه شدن و سیستم بازگشت حلال دارند تا اجزاء فرار(vocs) کنترل شود.

بعبارت دیگر،پوششهای پودری یک پوشش خشک می باشند که vocs در هیچ قسمت از فرآیند آنها مصرف نمی شود.

در پوششهای پودری ذرات آسیاب شده نرم که شامل پیگمنت و رزین می باشند بطریق الکترواستاتیک باردارشده و بطرف قطعه فلزی اسپری می شوند.

این فرآیند پوشش دادن می تواند با دستگاه های گوناگون که در دسترس مصرف کنندگان کوچک و بزرگ است بصورت دستی یا اتوماتیکی انجام شود.

قسمتهایی که باید پوشش داده شوند در حالت خنثی نگه داشته می شوند .

بطوریکه ذرات باردار که بطرف آنها پاشیده می شوند به آنها بچسبند و در مکانشان بر روی قطعه ثابت بمانند،تا اینکه در کوره ذوب شوند و به یک سطح صاف تبدیل شوند.

نتیجه این عمل این خواهد بود که یک پوشش  یکدست ، با دوام و با کیفیت بالا بدست می آید .

 

سایان رنگ | کتاب راهنمای کاربران رنگهای پودری |  تولید کننده ی انواع رنگ های پودری با دانش روز اروپا | سایان رنگ

تاریخچه رنگ پودری

پوشش های پودری اولین بار دهه ۵۰ میلادی در ایالات متحده آمریکا ظهور کردند.

پوشش های پودری اولین بار دهه ۵۰ میلادی در ایالات متحده آمریکا ظهور کردند.

 

رنگ های پودری اولین بار دهه ۵۰ میلادی در ایالات متحده آمریکا ظهور کردند.

مواد تشکیل دهنده ی رنگ پودری پودر رزین اپوکسی،پیگمنت و چند ماده افزودنی دیگر است .

همه ی انها در مخلوط کن هایی با تیغه ی به شکل و یا آسیاب های گلوله ای مخلوط و همگن می شدند.

 سال ۱۹۶۱ یک موسسه آلمانی از اکسترودر همراه با حرارت برای تولید پیوسته خمیر رنگ پودری استفاده کرد.

که این روش ، با وجود سرعت کند واکنش رزین های موجود آن زمان ، پیشرفت بزرگی در جهت افزایش سرعت و حجم تولید محسوب می شد

در آن زمان روش کاربردی پوشش های پودری تنها با روش بستر سیال(F.B) بود.

در این روش قطعه مورد نظر ابتدا تا دمای مشخصی داغ می شد .

بعد در داخل حمامی از پودرهای معلق در هوا فرو برده می شد و در نتیجه پوشش ضخیمی از پودر بر روی سطح می نشست.

این روش بسیار گران تمام می شد و کاربرد آن به موارد خاصی مانندعایق کاری و یا ایجاد پایداری در برابر خوردگی محدود می شد

در همان سال روش الکترواستاتیک برای رنگ آمیزی با رنگ های پودری توسط کمپانی شل(shell) در انگلستان ابداع شد.

از سال ۱۹۶۲ هم زمان با شروع استفاده از این روش ، طی ۱۰ سال رشد بسیار زیادی در صنعت تولید رنگ های پودری مشاهده شد.

رنگ های پودری با پایه ی اپوکسی رشد سریعی داشت اما این پوشش معایب خاص خودش رو برای وسایل بیرون از منزل هم داشت.
 از جمله اشعه ماوراء بنفش خورشید از براقیت آن کم می کرد و باعث ترک خوردگی لایه پوشش می شد.

به همین دلیل بسیاری از موسسات شیمیایی تحقیق بر روی رزین هایی با کارایی بالاتر را شروع نمودند .

اکثر تحقیقات در زمینه رزین های پلی استر و اکرلیک به علت خصوصیات ویژه آنها صورت گرفت.

رنگ های پودری بر پایه رزین پلی استر برای اولین بار در سال ۱۹۶۹ به بازار عرضه شد.