استفاده از رنگ پودری و پوشش های پودری به سرعت در حال رشد می باشند

مواد پوششهای پودری

مواد ساینده در کتاب کاربران رنگ پودری

مواد ساینده

انواع متعددی از مواد می توانند بعنوان مواد ساینده برای آماده سازی سطح به روش پاشش مواد ساینده بکار بروند.

انتخاب این مواد پاششی به نوع مواد و محصولی که باید آماده سازی سطح شود ونیز طبیعت پوشش نهایی که باید تولید شود بستگی دارد .

براین اساس محدوده وسیعی از مواد ساینده در دسترس می باشند.

عموما مواد ساینده طبیعی را سنگ می نامند که شامل سنگهای سیلیکا بعلاوه سنگهای معدنی سنگین (با مقدار کم یا بدون سیلیکا)از قبیل مگنتیت ،استارلیت،و روتایل زیتونی می باشند.

دیگر سنگها شامل گرانیت ،زیرکون،ونواکیولیت برای کاربردهای خاصی مصرف می شوند.

براساس گفته های عمومی،کاربرد این مواد به سیستمهای پاشش نازلی محدود می شوند.

تفاله های معدنی که از گدازه های فلزی مشتق می شوند و تفاله های تولیدی ناشی از نیروی الکتریکی بعنوان منابع بسرعت  در حال رشد مواد ساینده برای تمیزکردن سطوح فولادی تازه،سطوح فولادی در حال فاسد شدن و یا رنگ شده می باشند.

کاربرد این مواد بشدت ساینده بمانند سنگ به سیستمهای ایربلاست محدود می شوند.

مواد ساینده جانبی اساسا در رده محصولات کشاورزی می باشند .

این محصولات جانبی از قبیل پوست گردو و هسته هلو و پوسته های بلوط برای زدودن رنگ،ذرات نرم و دیگر آلودگیهای سطح بدون تغییر سطح فلز ،برای کاربرد در هر دو سیستم ایرلس و ایربلاست فوق العاده می باشند.

ذرات چوب ذرت برای زدودن آلودگیهای سطح از قبیل گریس و کثافت بدون اینکه باعث تخریب یا تغییر سطح رنگ شده یا برهنه بشوند مناسب و موثر می باشند.

همینطور درجات متوسط -از نظر سختی-از این مواد ساینده غالبا در تمیزکردن قطعات پلاستیکی و لاستیکی گل آلود بکار می روند.مواد ساینده تولیدی ممکن است غیرفلزی باشند.

مواردی که در این مقاله آمده اند شامل دانه های شیشه ای که برای ساییدن و تمیزکردن قطعات کوچک و ظریف می باشند و مواد ساینده پلاستیکی که عموما برای تخریب قطعات لاستیکی و پلاستیکی گل آلود می باشند.

موادی از قبیل اکسید آلومینیوم و کربید سیلیکون غالبا برای خلل و فرج دار کردن سطح بطریقه ویژه و یا برای تمیزکردن فلزاتی از قبیل فولاد ضد زنگ،آلومینیوم و مس میباشند.

اکسید آلومینیوم غالبا برای تمیزکردن و زبر کردن فولاد-مقدمتا در سیستمهای ایربلاست-بکار می رود.

بیشترین کاربرد عمومی مواد ساینده تولید شده از تکه سیمهای فولادی ضد زنگ و گلوله های آلومینیومیدر آماده سازی سطح و پاشش بر روی قطعات آلیاژی غیرفلزی می باشند.

بعضی از مواد ساینده تولید شده از جنس فلزات آهنی می باشند.سه نوع عمومیآنها که برای آماده سازی سطح مصرف می شوند

عبارتند از :گلوله های و دانه های آهنی ریخته گری شده.از میان این سه گروه ،مواد ساینده فولادی ریخته گری شده کاربرد بسیار عمومی تری داشته است.

از آنجاییکه این مواد در محدوده وسیعی ازا ندازه و سختی در دسترس می باشند،بنابراین کاربردهایی در محدوده تخریب قطعات لاستیکی تا زبر کردن فولادهای سخت شده را دارا می باشند.

کتاب راهنمای کاربران رنگهای پودری | سایان رنگ

دنیای مصرف رنگها و پوششهای پودری

امروزه تقریبا هر قطعه فلزی با رنگ و پوشش پودری رنگ آمیزی میگردد. با توسعه علم زمینه مصرف رنگهای پودری به قطعات غیر فلزی هم توسعه یافته و با استفاده از رنگهای پخت شونده با اشعه uv و IR تقریبا امکان رنگ امیزی تمانی قطعات ممکن شده است. با استفاده از رنگهای پلی اورتان امکان استفاده از رنگهای پودری با ضخامت کم هم ممکن هست. نهایتا باید گفت رنگها و پوششهای پودری در مسیر توسعه هستند. رنگ پودری، پوشش پودری

تاریخچه رنگ پودری

پوشش های پودری اولین بار دهه ۵۰ میلادی در ایالات متحده آمریکا ظهور کردند.

پوشش های پودری اولین بار دهه ۵۰ میلادی در ایالات متحده آمریکا ظهور کردند.

 

رنگ های پودری اولین بار دهه ۵۰ میلادی در ایالات متحده آمریکا ظهور کردند.

مواد تشکیل دهنده ی رنگ پودری پودر رزین اپوکسی،پیگمنت و چند ماده افزودنی دیگر است .

همه ی انها در مخلوط کن هایی با تیغه ی به شکل و یا آسیاب های گلوله ای مخلوط و همگن می شدند.

 سال ۱۹۶۱ یک موسسه آلمانی از اکسترودر همراه با حرارت برای تولید پیوسته خمیر رنگ پودری استفاده کرد.

که این روش ، با وجود سرعت کند واکنش رزین های موجود آن زمان ، پیشرفت بزرگی در جهت افزایش سرعت و حجم تولید محسوب می شد

در آن زمان روش کاربردی پوشش های پودری تنها با روش بستر سیال(F.B) بود.

در این روش قطعه مورد نظر ابتدا تا دمای مشخصی داغ می شد .

بعد در داخل حمامی از پودرهای معلق در هوا فرو برده می شد و در نتیجه پوشش ضخیمی از پودر بر روی سطح می نشست.

این روش بسیار گران تمام می شد و کاربرد آن به موارد خاصی مانندعایق کاری و یا ایجاد پایداری در برابر خوردگی محدود می شد

در همان سال روش الکترواستاتیک برای رنگ آمیزی با رنگ های پودری توسط کمپانی شل(shell) در انگلستان ابداع شد.

از سال ۱۹۶۲ هم زمان با شروع استفاده از این روش ، طی ۱۰ سال رشد بسیار زیادی در صنعت تولید رنگ های پودری مشاهده شد.

رنگ های پودری با پایه ی اپوکسی رشد سریعی داشت اما این پوشش معایب خاص خودش رو برای وسایل بیرون از منزل هم داشت.
 از جمله اشعه ماوراء بنفش خورشید از براقیت آن کم می کرد و باعث ترک خوردگی لایه پوشش می شد.

به همین دلیل بسیاری از موسسات شیمیایی تحقیق بر روی رزین هایی با کارایی بالاتر را شروع نمودند .

اکثر تحقیقات در زمینه رزین های پلی استر و اکرلیک به علت خصوصیات ویژه آنها صورت گرفت.

رنگ های پودری بر پایه رزین پلی استر برای اولین بار در سال ۱۹۶۹ به بازار عرضه شد.