تمیز کردن آلومینیوم

تمیزکننده های قلیایی

تمیزکننده های قلیایی که برای آلومینیوم مصرف می شوند با انواعی که برای فولاد بکار می روند تفاوت دارند.

آنها معمولا یک مخلوط از نمکهای قلیایی ملایم می باشند که از صدمه زدن به سطح آلومینیوم جلوگیری کنند.

در بعضی حالات ممکن است یک مقدار کم تا متوسط از سود سوزآور آزاد در محلول بکار برود تا لکه های سخت را بزداید و یا خلل و فرج دار کردن مطلوبی را بر روی سطح ایجاد کند.

در روش اسپری،قطعاتی که باید تمیز شوند به حالت معلق در یک تونل قرار می گیرند.

در حالیکه محلول تمیزکننده از یک تانک نگهداری پمپاژ شده و تحت فشار بطرف قطعات اسپری می شود.

محلول تمیزکننده بطور پیوسته دوباره در سیستم به گردش در می آید.

محدوده فشار اسپری psi4 تا۴۰ می باشد .

در روش غوطه وری،قطعاتی که باید تمیز شوند به آرامی در یک محلول تمیزکننده که در تانکهایی از جنس فولاد نرم ویا فولاد ضد زنگ نگهداری می شوند غوطه وری شوند.

روش تمیزکردن الکتریکی یک شیوه ویژه تمیز کردن غوطه وری می باشد.

قطعاتی که باید تمیز شوند معمولا بعنوان آند در نظر گرفته می شوند،در حالیکه دیگر الکترودهایی که در تانک آویزانمی باشند بعنوان کاتد عمل میکنند.

عمل تمیز کردن الکتریکی بخاطر سایش ناشی از حبابهای اکسیژن که از سطح قطعه خارج می شوند بسیار موثرتر از روش غوطه وری می باشد.

اکسیژن حاصله از الکترولیز آب ناشی می شود.

کاربرد روش دستی بعلت سود اضافی حاصل از عمل فیزیکی دفع لکه ها از سطح می باشد که از طریق وسایلی از قبیل تکه لباس یا پارچه و با کمک تمیزکننده هایی که لکه ها را در خود حل می کنند انجام می شود.

تمیز کننده های قلیایی حداقل در دو مرحله برای تمیزکردن آلومینیوم بکار می روند:

مرحله تمیز کردن و مرحله آب کشی با آب.

مراحل اضافی آبکشی و تمیزکردن اگر لازم باشد ممکن است بکار برود.

حمامهای حاوی مواد شیمیایی در دماهای  ۸۰Fتا۲۰۰ (۲۷ تا (۹۳C  نگهداری می شوند.بطور نمونه برای روش اسپری ۱۰۰F تا ۱۴۰  (۳۸ تا ۶۰ C) وبرای روش غوطه وری ۱۴۰F تا۱۸۰  (۶۰ تا C82 )   می باشد.

قطعات برای مدت زمان ۳۰ ثانیه تا ۵ دقیقه در معرض مواد شیمیایی قرار می گیرند.

بطور نمونه این مدت برای روش اسپری ۱ تا ۲ دقیقه و برای روش غوطه وری ۲ تا ۵ دقیقه می باشد.

در مقایسه هزینه کاربرد تمیز کننده های گوناگون،گرانترین آنها تمیزکننده های الکتریکی به روش غوطه وری استکه مربوط به غلظت بالای مواد موجود در حمام و نیز هزینه الکتریسیته مصرفی براری تمیزکننده های الکتریکی می باشد.

کم هزینه ترین آن مربوط به روش تسپری می باشد.

روش دستی جایی بین این دو روش می باشد.نوع قلیایی تاکنون موثرترین نوع تمیزکننده بوده است و معمولا کم هزینه ترین نوع برای مصرف معرفی شده است.

روشهای کاربردی مذکور به ترتیب کاهش کارایی بصورت زیر رده بندی می شوند:

تمیز کردن با روش الکتریکی – تمیزکردن با روش اسپری – تمیز کردن از طریق غوطه وری – پاک کردن دستی

کتاب راهنمای کاربران رنگهای پودری | سایان رنگ

آماده سازی سطح به روش شیمیایی

آماده سازی سطح به روش شیمیایی برای هر کاربرد خاصی مصرف دارد و ارتباط نزدیکی با طبیعت سطحی که باید تمیز شود و طبیعت آلودگی دارد .

اغلب سطوح پوشش داده شده با پودر بعد از تمیز کردن از جنس فولاد گالوانیزه،فولاد یا آلومینیوم می باشند.

از آنجاییکه همه انواع آماده سازی شیمیایی برای این فلزات کاربرد ندارند،بنابراین روش آماده سازی انتخاب شده برای سطح بستگی به جنس مواد سطح دارد.

در این قسمت نوع تمیزکردن برای هر نوع سطح و صورت های مشابه  آن برای همان سطح توضیح داده می شود.

فرآیندهای  کاربردی ویژه برای همه کالاها کاملا شبیه به یکدیگر می باشند.

تمیزکردن فولاد گالوانیزه

تمیزکننده های قلیایی

تمیزکننده های قلیایی برای فولاد گالوانیزه معمولا مخلوطی از نمکهای قلیایی ملایم می باشند که به سطح روی آسیبی وارد نکنند.

در بعضی حالات ممکن است یک مقدار کم تا متوسط از سود سوزآور در تمیزکننده مصرف شود تا لکه های سخت را بزداید یا زبر کردن مطلوبی ایجاد کند.

این مواد تمیزکننده می توانند به وسیله اسپری،غوطه وری،تمیزکردن الکتریکی یا پاک کردن دستی بکار روند.

در روش اسپری،قطعاتی که باید تمیز شوند بحالت معلق در یک تونل قرار می گیرند در حالیکه محلول تمیزکننده از یک تانک نگهداری پمپاژ شده و تحت فشار بطرف قطعات پاشیده می شود.

سپس محلول تمیزکننده بطور مداوم گردش مجدد انجام داده و به تانک بر می گردد.

محدوده فشار اسپری در این روش از ۴تا psi   ۴۰ می باشد.

در روش غوطه وری،قطعاتی که باید تمیز شوند به آرامی در محلول تمیز کننده ای که در تانکهای فولادی از جنس فولاد ضد زنگ یا فولاد نرم نگهداری می شوند غوطه ور می شوند.

روش تمیزکردن الکتریکی نوع ویژه ای از تمیز کردن برش غوطه ری می باشد .

با این حساب که یک جریان مستقیم از درون محلول عبور می کند.

قطعاتی که باید تمیز شوند در محلول آویزان می شوند و بعنوان آند بحساب می آیند،درحالیکه دیگر الکترود ها بعنوان کاتد عمل می کند.

این روش تمیز کردن بسیار موثر تر از روش تمیزکردن مربوط به عمل خراش ناشی از حبابهای گاز تولید شده در سطح قطعه می باشد (روش غوطه وری ).

کاربرد روش تمیز کردن دستی ناشی از درآمد زیادی می باشد که در اثر عملیات فیزیکی زدودن لکه ها از سطع قطعه بوسیله وسایلی از قبیل  تکه لباس یا پارچه و با کمک تمیزکننده هایی که به حل کردن لکه ها کمک می کند انجام می شود.

معمولا برای سطوح گالوانیزه از تمیزکننده های قلیایی استفاده می شود که البته در دو مرحله می شود:مرحله تمیزکردن و یک مرحله آبکشی .

قطعاتی که قرار است تمیز شوند بعد از اینکه بطور کامل و مناسب تحت فرآیند تمیزکردن قرار گرفتند از یک مرحله به مرحله بعد منتقل می شوند.

در صورت لزوم از مراحل اضافی تمیزکردن و آبکشی نیز استفاده می شود.

دمای مواد شیمیایی در حمامشان برای اینگونه تمیز کننده ها بین ۸۰ تا F 200(27 تا C  ۹۳) می باشد.

بطور نمونه برای روش اسپری از ۱۲۰ تا F  ۱۵۰  (۴۹ تا C 64 ) و برای روش غوطه وری  F150  (C 66)می باشد.

مدت زمانیکه هر قطعه در معرض این مواد شیمیایی قرار می گیرد بین ۳۰ ثانیه تا ۵ دقیقه می باشد.

عموما برای روش اسپری ۱ تا ۲ دقیقه  و برای روش غوطه وری بین ۲ تا ۵ دقیقه می باشد.

گرانترین این نوع تمیزکننده ها ، تمیزکننده های الکتریکی می باشند که علت آن غلظت بالاتر حمام نسبت به بقیه روشها و هزینه جریان الکتریسیته برای این روش تمیزکردن می باشد.

ارزانترین آنها نیز تمیزکننده های با اسپری می باشد .

روش تمیزکردن دستی جایی مابین این دو روش می باشد.

تمیزکننده های قلیایی تا کنون موثرترین و معمولا کم خرج ترین روش تمیزکردن بوده است .

روشهای کاربردی تمیزکردن قلیایی از نظر کاهش قابلیت عموما به ترتیب زیر رده بندی شده اند:

تمیز کردن الکتریکی -تمیز کردن غوطه وری – تمیز کردن دستی

کتاب راهنمای کاربران رنگهای پودری | سایان رنگ

انتخاب روش

هر روش پاشش مواد ساینده این امکان را دارا می باشد که خود را با هردو فرآیند تمیزکردن و پوشش دادن محصول بر روی یک خط تولید پیوسته مطابقت بدهد.

عموما روش ایرلس نسبت به روش ایربلاست اقتصادی تر می باشد و محصولات بیشتری نیز تولید می کند.

در سیستمهای ایربلاست برای شتاب دادن به ذرات ساینده (بویژه مواد ساینده آهنی با دانسیته بیشتر)به حجمهای زیاد هوای فشرده،خشک و تمیز نیاز می باشد که این نیازمند انرژی زیاد می باشد.

سیستمهای پاشش با نیروی گریز از مرکز فقط حدود ۱۰ د رصد انرژی مورد نیاز سیستمهای ایربلاست را برای پرتاب کردن حجمهای مساوی از مواد ساینده در سرعتهای یکسان نیاز دارند.

برعکس ممکن است شکل قطعه کاری بگونع ای باشدکه مجبور به استفاده از سیستمهای ایربلاست باشیم،چرا که این سیستم بدلیل نازلهای ویژه ای که دارد می تواند مواد ساینده را مستقیمابطرف گوشه ها و نوک قطعه پرتاب کند،در حالی که ممکن است روش پاشش با چرخهای سانتریفوژ در آن نقاط کم اثر ظاهر شود.

گاهی اوقات ممکن است دو روش بصورت پشت سرهم نیز بکار برود.

تمیز کردن با روش پاشش مواد ساینده و یا بهره برداری موفق از عمل پوشش دادن سطح نیازمند انتخاب صحیح ترکیب سیستم پاشش و مواد ساینده مصرفی می باشد تا یک پوشش مطلوب بر روی فلز بدست آید.

کتاب راهنمای کاربران رنگهای پودری | سایان رنگ